Mensen over Luchthaven Twente

Elly Stoelinga van Enschede Airport Twente b.v.

Elly Stoelinga is – samen met Thijs Bennink en Ton ten Vergert - van alle ‘spelers’ waarschijnlijk het langst bij het vliegveld betrokken. Ze werkte 14 jaar bij de NV Luchthaven Twente. Na de privatisering in 2003 stapte ze automatisch over naar Enschede Airport Twente b.v. (EAT). Op haar visitekaartje staat ‘Office Manager’; een wat misleidende term, want in feite ondersteunt ze sinds 2003 de commissarissen en de directie van de EAT. Ze is de continue factor in het geheel en de spin in het web. Als rots in de branding heeft ze in al die jaren een handvol directies aan zich voorbij zien komen. Oud-burgemeester Jan Mans verzekerde haar jaren geleden dat ze bij de EAT haar pensioen nog wel zou halen. Dat hoopt ze dan ook.

Voor haar (en haar directie en commissarissen) zijn het woelige jaren geweest. Eerst – kort na de privatisering – de mededeling van Minister Kamp dat de Vliegbasis Twenthe zou worden gesloten. Daarna het feitelijk stoppen van de militaire activiteiten, het doorgaan met vakantie- en zakenvluchten. De wens om via een tijdelijke openstelling door te gaan; een wens die door een blokkade van Minister Bos in rook opging. Nu past ze – samen met één medewerker – op de winkel. De laatste zorgt voor het onderhoud van de kostbare machines en apparatuur. Zij beheert de kantoren en ondersteunt directie en commissarissen en ze is bezig een historisch archief op te bouwen.

Ondanks deze geïsoleerde positie staat zij in de startblokken om te vechten voor ‘haar’ EAT. “Als alle procedures zijn doorlopen komt de fase van de aanbestedingen. We zijn daarmee voor tijdelijk openstellen al aan de slag geweest en zullen nu alle zeilen moeten bijzetten om het vliegveld in Twentse handen te houden, als die wens er is.” Twents is voor haar de huidige combinatie aandeelhouders (OAD, Reggeborg Investment en Strikwerda Investments). Zij hebben sinds 2003 met vele anderen voor het vliegveld op de barricaden gestaan en ik hoop dat ze door kunnen en willen gaan. “Als dat lukt, zal ik zeker mijn pensioen op het vliegveld halen. Op termijn dan in een nieuw gebouw op een ander deel van het terrein.”

Over het tussentijds afketsen maakt ze zich nu geen zorgen meer. “Zowel in de enquête als tijdens het debat van TC/Tubantia bleek opnieuw dat 70% van de Twentenaren voor de compacte luchthaven te zijn. En een luchthaven is meer dan een startbaan alleen; het is zeker een economische motor voor een regio, en daarmee een vliegwiel.”

Bron: VIT Nieuwsbrief juli 2009

Tekst: Niko Wind